Czas upływa, a choinka jeszcze trwa. Dzisiaj mija miesiąc, odkąd cieszy nasze oczęta, mimo że już nieco oklapła i przestała pić wodę. Wspomniałem jednak nieśmiało, że może wypada rozebrać ją w nadchodzący weekend, ale MTŻ zaprotestowała kategorycznie.
No cóż, może ma rację...
Tymczasem krótki ataczek zimy kończy się. Za oknem +2 stopnie i będzie jeszcze cieplej. Zalegający śnieg zaczyna topnieć, jest mglisto i wietrznie. Sikorki od rana nieco rzadziej przylatują - zawsze tak jest, kiedy rośnie temperatura. Rano ich nie było, ale jednak w porze obiadowej nie zawiodły. Obsiadły smakowitą kulkę i nawet zainteresowały się nowym karmnikiem z mieszanką ziaren, który wywiesiliśmy wczoraj. Wróble patrzą na nie z zazdrością, ale to tyle, co mogą. Są zbyt duże i niezgrabne, aby dostać się do jedzonka...
Rybitwy zajęły punkty obserwacyjne na kominach. Trudno je dostrzec, ale widzą wszystko. Pojawiają się ze zgiełkiem. gdy tylko wyrzucić skrawki mięsa. Zżerają je błyskawicznie, nie dopuszczając ani siwych wron, ani wiecznie zakochanych gawronów...
A tymczasem czai się luty - ciekawe, co szykuje...
