Hej, ludzie, ludzie!!!!

Dziś, stanąwszy na balkonie,
rozejrzałem się po nieboskłonie
i patriotyzmem tknięty,
zaśpiewałem, jak najęty,
na ludową nutę,
z hołubcami i przytupem:

(refren)

Hej, ludzie, ludzie,

nie wierzcie Dudzie,

bo co obiecuje Duda,

z pewnością się nie uda.

(koniec refrenu) 

Duda po wiecach hasa

- wyborcza kiełbasa.

Z uśmiechem na licu

picu, picu, picu.

Obiecuje co da się,

zapominając o kasie,

i szczerze zatroskany

zapowiada zmiany.

To poprawi, zniesie i to i to,

by naprawić Rzeczpospolitą,

bo Ojczyzna na krawędzi.

I tak smędzi, smędzi.

Czarny obraz rozściela,

mając się za uzdrowiciela.

Wygłasza swoje "wierzę",

a PIS ma za kołnierzem.

Prezes trzyma za wodze,

gotów ściągnąć je srodze,

gdy się Duda rozpędzi. 

Przytrzyma go na uwięzi,

a potem przeżuje

i gdy trzeba, wypluje

starym zwyczajem,

gdy rządził IV Rajem!!!

(refren)

Hej, ludzie, ludzie,

nie wierzcie Dudzie,

bo co obiecuje Duda,

z pewnością się nie uda.

(koniec refrenu) 

A teraz czas na morał,

kończący ten chorał (?)

Mężczyzno i kobieto,

postawcie swoje veto.

Idźcie do urn gromadnie,

niech kysz, kysz, przepadnie!!!