OTO, PANOWIE I PANIE,
MOJE ZASKAKUJĄCE WYZNANIE
(nawet mnie zaskoczyło)
Nie wiem dlaczego, ale na stare lata
Budzi się we mnie poeta,
A mogłaby obudzić się szmata
Albo, z przeproszeniem, męska k.....
I nikt by mi za to głowy nie urwał
Bo podtatusiałego, jak ja, typa
Chroni szacowny wiek,
Nawet gdyby to okazał się niewypał.
Więc mam to wszystko gdzieś i sobie bimbam.
Nie przejmuję się tym, co tam i tym tam
I mogą mi naskoczyć.
No dobra, dobra,
Kończę już, żeby nie zauroczyć,
Bez względu na to, kto ma rację, a kto nierację,
Ale najpierw zjem coś na kolację.
Mniam, mniam!!!
Bez względu na to, kto ma rację, a kto nierację,
Ale najpierw zjem coś na kolację.
Mniam, mniam!!!
Drogi Wojtku!
OdpowiedzUsuńPoetą byłeś tutaj nie jeden raz na blogu, tak trzymaj!
Grunt, to poczucie humoru w każdym wieku przystoi:)
Pozdrawiam:)
Humor
Usuńjest jak niezłośliwy tumor.
Choć czasem się rozwija,
nie zabija -
oto myśl nagła,
co wyszła mi z garła.
O kurczę, powinno być "z gardła"
Ser-decznie pozdrawiam:)
a we mnie się budzi zwierz
OdpowiedzUsuńbym chciała poetką być też
lecz, z czym do gościa! mi rozum podpowie
musiałabyś stanąć "poetko" na głowie!
Nawet zwierz,
Usuńco się budzi,
jest też
dla ludzi,
a szczególnie dla kobiety,
która szuka w sobie poety:)
Pozdrowionka :)
Jak sie czlowiek dobrze czuje to rymuje,
OdpowiedzUsuńSporo w Twoim wierszu racji,
Zycze smacznej kolacji;)
Pozdrawiam!!!Serdecznie!!!
Dziękuję za rymowanie
Usuńmam nadzieję, że na tym nie poprzestaniesz.
Pozdrowionka:)
Wojtku piękne rymy
OdpowiedzUsuńSmacznego życzę.
Lubię Twojego bloga.
I Wicek wersa:))
UsuńSerdecznie pozdrawiam
Smacznego. Pozdrawiam serdecznie.Miłej jesieni życzę.
OdpowiedzUsuńAch, cieszę się, że odnalazłaś się Lotko!!!!
UsuńJesienne pozdrowionka:))