czwartek, 6 września 2018

Wyznanie

OTO, PANOWIE I PANIE,
MOJE ZASKAKUJĄCE WYZNANIE
(nawet mnie zaskoczyło)

Nie wiem dlaczego, ale na stare lata
Budzi się we mnie poeta,
A mogłaby obudzić się szmata
Albo, z przeproszeniem, męska k.....
 I nikt by mi za to głowy nie urwał

Bo podtatusiałego, jak ja, typa
Chroni szacowny wiek,
Nawet gdyby to okazał się  niewypał.
Więc mam to wszystko gdzieś i sobie bimbam.
Nie przejmuję się tym, co tam i tym tam

I mogą mi naskoczyć.
No dobra, dobra,
Kończę już, żeby nie zauroczyć,
Bez względu na to, kto ma rację, a kto nierację,
Ale najpierw zjem coś na kolację.


Mniam, mniam!!!


10 komentarzy:

  1. Drogi Wojtku!
    Poetą byłeś tutaj nie jeden raz na blogu, tak trzymaj!
    Grunt, to poczucie humoru w każdym wieku przystoi:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Humor
      jest jak niezłośliwy tumor.
      Choć czasem się rozwija,
      nie zabija -
      oto myśl nagła,
      co wyszła mi z garła.

      O kurczę, powinno być "z gardła"

      Ser-decznie pozdrawiam:)

      Usuń
  2. a we mnie się budzi zwierz
    bym chciała poetką być też
    lecz, z czym do gościa! mi rozum podpowie
    musiałabyś stanąć "poetko" na głowie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nawet zwierz,
      co się budzi,
      jest też
      dla ludzi,
      a szczególnie dla kobiety,
      która szuka w sobie poety:)

      Pozdrowionka :)

      Usuń
  3. Jak sie czlowiek dobrze czuje to rymuje,
    Sporo w Twoim wierszu racji,
    Zycze smacznej kolacji;)

    Pozdrawiam!!!Serdecznie!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za rymowanie
      mam nadzieję, że na tym nie poprzestaniesz.

      Pozdrowionka:)

      Usuń
  4. Wojtku piękne rymy
    Smacznego życzę.
    Lubię Twojego bloga.

    OdpowiedzUsuń
  5. Smacznego. Pozdrawiam serdecznie.Miłej jesieni życzę.

    OdpowiedzUsuń