Wizyta

 

  Odwiedziła mnie dzisiaj urodzona na obczyźnie córka mojej kuzynki, która jakiś czas temu wyemigrowała z mężem do Stanów. Świetnie mówiaca po Polsku, postanowiła odwiedzić kraj swoich rodziców i przy okazji zobaczyć, co się dzieje u starego wuja.

  - Dzień dobry, wujku - powiedziała od blogu i wyciągnęła do mnie rękę.

  - Nie przez blóg - powstrzymałem ją.

  Spojrzała na mnie dziwnie.

  - Jestem przesądny - wyjaśniłem.

  Kiedy weszła do środka, uścisnąłem ja ze łzami w oczach - Blog z tobą, Mary. Witaj w blogach mego domu. Cieszę się, żę cie widzę. Dotychczas mieliśmy okazję rozmawiać tylko na Skajpie.

  - Ja też się cieszę. Masz coś do picia? Zmęczyłam się, wchodząc na to szóste piętro.

  - Pewnie winda nieczynna? Tak to bywa, kiedy mieszka się w blogu. Przyzwyczaiłem się do tego, chociaż, tak między blogiem a prawdą, wychodzi mi to czasem blogiem.

  Mary uśmiechnęła sie niepewnie, jakby nie do końca rozumiejąc, co mówię. Położyłem to na karb tego, że polskiego uczyła się poza krajem.

  - Świetnie mowisz po polsku - pochwaliłem ją na wszelki wypadek.

  - W domu rozmawiamy tylko po polsku.

  - To chwała blogu - stwierdziłem. - Przyda ci się znajomość takiego trudnego języka.

  Zaprosiłem ja do stołu.

  - Doskonale wygladasz, wujku - zauważyła.

  - Jakoś się trzymam. Chociaż, tak między blogiem a prawdą, czasem czuję się kiepsko. W końcu, lata lecą.

  - Co teraz robisz? Mama mówiła, że jesteś na emeryturze.

  - Tak, od paru lat. Ale od czasu do czasu dorabiam na blogu. Wiesz, emerytura kiepska, przyda się parę groszy więcej. Na razie starcza, ale blog jeden wie, jak to dalej będzie.

  - Może nie będzie tak źle - pocieszyła mnie, patrząc na mnie coraz dziwniej.

  - W blogu nadzieja - westchnąłem.

  - Mama prosiła, żebym ciebie spytała, czy masz jeszcze to zdjęcie, z nią na statku. Wrociłeś wtedy z jakiegoś rejsu.

  - Mam wszystkie zdjęcia z tego okresu - powiedziałem z dumą, zdejmując z półki album. - Popatrz, to chyba to. Już nieco wyblogło ze starości. Byłem wtedy pierwszym po blogu. Jeśli chcesz, zeskanuję ci. Będziesz mogła zabrać je ze sobą.

  - Daj, wujku, ja to szybko zrobię.

  - Kiedy tak patrzyłem na ciebie z blogu, bardzo przypominałaś mi matkę - powiedziałem, kiedy oddawała mi oryginał.

  - W końcu jestem jej córką - uśmiechnęła się i spojrzała na zegarek. - Muszę już iść, wujku.

  - Wpadniesz jeszcze?

  - Jak tylko będę miała czas.

  - Idź z blogiem - ucałowałem ją na pożegnanie.

  Wieczorem zadzwoniła kuzynka.

  - Mary powiedziała, że była u ciebie. Miała do mnie pretensję, że źle ją nauczyłam polskiego.

  - Dlaczego?

  - Nie wszystko rozumiała, co do niej mówiłeś.